Chantel McGregor was nog eens in ons kleine landje. Deze zangeres en gitariste is heel populair in de UK, maar op het Europese vaste land komt ze niet zoveel. Als ze in België komt laat ze overal wel een goede indruk na op het publiek en krijgt ze positieve recensies. Haar eerste en prima album 'Like No Other' kwam uit in augustus 2011. Het loont zeker de moeite om deze artieste beter te leren kennen, vandaar dit interview.

Hey Chantel, hoe is het met je? Je bent niet zoveel in België, en ik kan me inbeelden dat er veel lezers van Rootstime Chantel McGregor niet zo goed kennen. Kan jij mij vertellen wie Chantel McGregor is?

Ik ben Chantel McGregor, 27 jaar en ben een zangeres en gitariste. Ik speel meestal bluesrock, maar ook rock, pop, country omdat ik voor alles open sta en zolang ik er plezier in vind. Het is belangrijk dat ik me kan amuseren met wat ik doe. In de laatste twee jaar won ik twee British Blues Awards, eenmaal als beste jonge artiest en eenmaal als beste zangeres.

In de UK heb je heel veel optredens maar in de Benelux of Duitsland ben je amper geweest. Met het optreden van vanavond erbij trad je vijfmaal op in België. Ik herinner me je eerste optreden nog in ons landje. Het was op Swing Wespelaar in 2009. Ik kende je toen nog niet maar je liet een geweldige indruk op me na. Sindsdien volg ik je. Vorig jaar was je nog eens voor twee optredens hier en dit jaar gisteren in de Patersdreef te Tielt en vandaag op Hookrock. Hoe komt het dat je zo weinig optredens hebt op het Europese vaste land?

Ik vind het ook spijtig dat ik niet meer optredens heb in België, omdat ik graag naar hier kom. België is één van mijn favoriete plaatsen op deze wereld. De mensen zijn vriendelijk, het eten is bijzonder goed. Brussel vind ik een heel mooie plaats. Ik speel heel graag in België, want de optredens en de festivals zijn altijd goed georganiseerd. En ik zou ook graag veel meer optredens hebben in België, Nederland en Duitsland. Volgens mij is het een kwestie dat niet genoeg mensen en promotors mij kennen en die naambekendheid kan alleen komen door veel te spelen.

Gelukkig voor je Belgische fans was je gisteren op het Patersdreef Festival in Tielt en vandaag hier op Hookrock in Diepenbeek. Hoe was het gisterenavond in Tielt en wat verwacht je straks van je optreden hier op Hookrock?

Vrijdagavond in Tielt was geweldig. Zoals op de meeste festivals was er wat vertraging. We konden pas om 23h30 het podium op en we speelden tot 1h15. Dus ik verwacht vandaag in Tielt heel wat mensen die nog moe zijn. Het publiek was fantastisch en de backstage mensen waren enorm behulpzaam. Vandaag op Hookrock moeten we nog afwachten. Het is een groter festival in een mooie tent. Ik heb al goede bands gezien en de sfeer is goed. Ik hoop dat ik straks de mensen ook kan vermaken met mijn muziek.

Ik hoor dat je verlekkerd bent op de Belgische chocolade en het Belgisch bier, is dat zo?

Ja ik hou van lekkere dingen en de Belgische chocolade is de beste ter wereld. Ook het bier smaakt fantastisch en ik ben telkens verbaasd over het aantal verschillende bieren dat jullie in België hebben. In Brussel voel ik mij bijzonder goed omdat je daar alles kan vinden. Elke keer als ik in België geweest ben moet ik op dieet omdat ik zo moeilijk van al die lekkere dingen kan afblijven.

Is er een verschil tussen het Belgische het Britse publiek?

Ja, er is een wezenlijk verschil tussen het Britse en Belgische publiek. In de UK zijn de mensen veel meer gereserveerd, willen graag een zaal waar men kan zitten. In België is precies iedereen altijd klaar om te gaan feesten. Ze zingen en dansen mee en laten duidelijk merken dat ze genieten van je muziek en dat is heel leuk voor een artiest.

Een paar maanden terug was je in Finland voor je tweede tour daar. Kan je iets vertellen over de tour en de ervaring die je daar opdeed?

Verleden jaar was een heel leuke ervaring en ook dit jaar was de Finse tour een succes. Finland is ook een geweldig land, heel netjes je ziet er geen vuil op straat. Ook de vele meren zijn prachtig. Ik denk dat er meer meren zijn dan land. Het is een echt natuur land. Het publiek kan je vergelijken met het Belgische publiek, zeer vriendelijk en enthousiast. We hadden allen een geweldige tijd in Finland.

Ik las op je website dat een grote baas van een platenlabel je op veertien jarige leeftijd zei: Je hebt een prachtige stem, maar meisjes spelen niet op die manier gitaar. Hij raadde je aan om van muziekstijl te veranderen omdat jongens het niet konden hebben dat meisjes beter gitaar speelden dan hen. Wat doet zulke uitspraak met een jong meisje?

Niet erg veel. Ik dacht bij mezelf ik wil spelen wat ik graag speel, muziek die mij blij maakt. En als iemand zoiets tegen je zegt als je nog zo jong bent, dan wil je jezelf nog meer bewijzen en dan denk je zeker niet aan veranderen.

Een paar jaar later stopte je met muziek om je te concentreren op je opleiding als lerares. Was je de muziek moe?

Ik heb de muziek nooit definitief opzij gezet. Ik deed nog veel jam sessies en speelde in verschillende bands. Maar ik studeerde graag en wilde toch iets achter de hand hebben. En als ik iets doe wil ik me ook ten volle inzetten dus concentreerde ik mij volledig op mijn studies. Ik deed graag talen en zag mij al als een lerares Engels voor de klas staan. Op een bepaald moment moest ik toen een keuze maken, wil ik een diploma in talen of kies ik voor de muziek. Het was een heel moeilijke keuze, maar muziek is mijn leven en ik besloot naar het muziek college in Leeds te gaan.

Gelukkig voor ons koos je voor de muziek. Je studeerde af als eerste leerling ooit met 100 procent en met 18 onderscheidingen. Je kreeg ook de prijs van het Leeds college voor je uitstekende muzikale vakmanschap voor 2006/2007 en een eerste klas certificaat in populaire muziek in 2009. Dat zijn geweldige resultaten. Honderd procent is perfect, geeft zoiets niet teveel druk?

Voor die honderd procent heb ik heel hard moeten werken. Ik streef steeds naar perfectie in alles wat ik doe. Het was zeker zwaar, maar een paar jaren kan je dat wel volhouden. Als je dan achteraf het resultaat bekomt waar je naar getracht hebt geeft dat een goed gevoel. Die tijd op het college heb ik echt wel veel geleerd dat ik nu kan gebruiken.

In 2012 won je op de Brittisch Blues Awards de prijs van beste zangeres. Dit jaar ben je twee maal genomineerd. Opnieuw als beste zangeres maar ook als gitarist van het jaar. Als je kan kiezen naar welke prijs gaat je voorkeur en waarom?

Ik zou ze graag allebei winnen. Als ik moet kiezen dan zou ik toch gaan voor gitarist van het jaar. Ik ben nu al de eerste vrouwelijke artiest die ooit voor deze prijs genomineerd werd. Dus als ik die prijs zou winnen zou dat gewoonweg fantastisch zijn. Stel je voor de eerste vrouw die bekroond word door The Brittisch Blues Awards als beste gitariste van het jaar. Als ik een prijs win zal ik het gelukkigste meisje van de wereld zijn. Ik wil ook iedereen danken die voor mij gestemd heeft. Binnen een paar weken kennen we de winnaars van de Brittisch Blues Awards, tot die tijd kunnen we alleen hopen dat we winnen en zoals ze in de UK zeggen, fingers crossed.

In augustus 2011 kwam je uitstekende debuut album 'Like No Other' op de markt. Hoe kijk je terug op dat album nu bijna twee jaar later?

Ik ben daar nog steeds heel fier op. Het is iets dat je zelf gemaakt hebt, het is je eigen kind. Het gehele proces van nummers schrijven, het opnemen, in de studio werken is iets heel apart en intensief. En het eind resultaat mag er volgens mij zijn. 'Like No Other' is voor mij iets heel kostbaars en dat zal dat eerste album altijd blijven.

Welk muziekgenre geniet je voorkeur? Op 'Like No Other' staan verschillende genres gaande van Bluesrock, over rock, blues en pop.

Ik heb eigenlijk geen echte muzikale voorkeur. Ik luister naar de bluesrock van Joe Bonamassa, naar de rock van Porcupine Tree en naar popsongs van Bruno Mars of Lady Gaga. Ook naar dance en trance muziek luister ik regelmatig. Er zijn zoveel verschillende genres en overal zitten mooie dingen tussen. Ik probeer overal inspiratie uit te halen, om zodoende toch iets aparts te maken dat van mezelf is.

Welk is je favoriete song op 'Like No Other'?

Ik heb niet echt een favoriet nummer. Het zijn allemaal persoonlijke nummers en ze betekenen allemaal op een verschillende manier veel voor mij. Ze roepen allemaal mooie herinneringen op. ‘Fabulous’ is erg modern met synthesizers, andere songs met de strijkers, dat waren allemaal nieuwe en onvergetelijke ervaringen.

'Freefalling' is één van de beste nummers op het album. Je gitaar klinkt erg goed maar ook de strijkers. Van wie komt het idee om violen in dit nummer te laten spelen?

We speelden 'Freefalling' al live voor het album uit was en we wilden dit nummer op de cd maar dan iets anders dan zoals we het al live speelden. Ik vind 'freefalling' een prachtig nummer voor een James Bond film. Wat de violen betreft dat hebben producer Livingstone  Brown en ikzelf samen beslist. Achteraf vonden we beiden dat de violen wel een meerwaarde waren voor de song.

Je hebt een prachtige stem dat weet je maar ze komt nog meer tot uiting in akoestische songs. Besef jezelf hoe puur en breekbaar je stem dan is?

Muziek draait bij mij rond emoties. Je kan een rocknummer niet zingen als een liefdeslied. Neem nu 'Grenade' van Bruno Mars, dat is voor mij een nummer dat harten kan breken. Bruno zijn versie is erg poppy en dansbaar. Ik wil met mijn akoestische versie mensen emotioneel beroeren, dus moet je het ook anders zingen.

Op je album staat ook een versie van Robin Trower's 'Daydream'. Ik vind je versie beter dan het origineel. Is er een speciale reden waarom je dit nummer covert? Kende je Robin Trower voor je dit nummer van hem speelde?

Daydream is ook een nummer dat ik al heel lang live speel. Ik hou van dit nummer en speel het elke keer anders, er wordt veel in geïmproviseerd. De gitaarsolo's zijn eigenlijk veredelde jamsessies. Soms klinkt het geweldig maar soms valt het ook heel erg tegen. We peppen elkaar ook elke keer op om het beter te spelen dan de laatste keer. Dat vind ik voor mezelf ook heel belangrijk. Zo wordt je niet alleen als muzikant beter, maar ook als band beter. Het is ook leuk voor het publiek als je niet altijd hetzelfde speelt. Ik ken Robin Trower al lang via mijn producer Livingstone Brown  waar ik al jaren mee samenwerk. Livingstone is ook de vaste producer en bassist van Robin. Op het album 'Like No Other' speelt trouwens ook de drummer van Robin Trower mee.

Als je een nummer als 'Screams Everlasting' kan schrijven heb je ongetwijfeld veel talent als songschrijfster. Ik krijg er steeds kippenvel van. Is de tekst in dit nummer persoonlijk?

Dit nummer heb ik geschreven toen ik nog heel jong was. En het gaat niet over een bepaalde persoon, wel over vroegere ervaringen. Het is een smeltkroes van gevoelens eigenlijk.

Je hebt een mooie versie van 'Help Me'. Ik vind hem sterker dan het origineel door de uitmuntende basgitaar en ook door jouw gitaarwerk. Ik mis eigenlijk de mondharmonica niet. Was dat de bedoeling ?

Ik heb er nooit aan gedacht om een mondharmonica in mijn versie te hebben. Ik kan het ook niet bespelen en dat is de voornaamste reden. Ooit op een festival heb ik het gespeeld met mondharmonica. Dat was met Paul Jones van BBC Radio 2. Hij kwam ons vervoegen op het podium en hij kan dat instrument prima bespelen. Ik moet eerlijk toegeven dat de versie van 'Help Me' die avond super was.

Je hebt al met veel verschillende mannelijke gitaristen het podium gedeeld. Om een paar te noemen Joe Bonamassa, Walter Trout, Ainsley Lister, Mitch Laddie, een paar weken geleden nog met Ryan McGarvey. Van welke gitarist ben je het meest onder de indruk en waarom?

Je hebt natuurlijk de sublieme Joe Bonamassa, ik ken hem al lang en het is een persoonlijke vriend, die me raad geeft en helpt. Maar ook Walter Trout, Aynsley Lister en Ryan McGarvey zijn geweldige muzikanten. Spijtig dat het jammen met andere artiesten niet zoveel gebeurd want het is steeds erg leuk. We worden geacht om een goede show te brengen en niet om te jammen. Maar af en toe moet het kunnen vind ik.

Je hebt heel wat gitaren. Welke is je favoriete gitaar en waarom?

Ja, ik heb verschillende gitaren en ik hou er ook van om met verschillende gitaren te spelen. Momenteel gebruik ik meestal een Musicman Petrucci of een PRS Custom 24. Maar de Musicman Petruscci is toch wel mijn lievelingsgitaar. Het is een handige gitaar en ze klinkt geweldig. De andere gitaren klinken allemaal anders zodat je ze kan gebruiken voor andere soorten muziek. Als je een diepere melo sound wil neem je een Gibson, wil je een heel heldere klank dan kies je een Stratocaster. Elke gitaar heeft zijn eigen personaliteit.

Werk je aan een nieuw album? Ik hoorde gisteren een nieuw nummer 'Disco Lover Suïcide' en je vertelde erbij dat het misschien wel op je nieuwe album zou komen.

Inderdaad, we zijn bezig aan een nieuw album. Momenteel zijn we ongeveer halfweg wat het schrijven van nummers betreft. Maar je kent mij ondertussen al een beetje, ik ben een perfectionist, ik ga me niet vastpinnen aan een datum. Het nieuwe album moet in alle opzichten perfect zijn, dat is het belangrijkste, niet de datum waarop het verschijnt. Het is ook een voordeel dat ik een eigen record label heb en dat er geen druk is van buitenaf die zegt dat je tegen die tijd een nieuw album moet hebben. De nieuwe song schreef ik nog maar een paar weken geleden. Een vrouw in België was een beetje bezorgd over de titel, ze dacht dat ik negatieve gedachten had. Maar ik ben een gelukkig meisje dus ze moet zich geen zorgen maken.

Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?

Ik wil heel graag in de muziekwereld blijven. Je eigen muziek beter maken, een nieuw en fantastisch album maken, zoveel mogelijk live spelen. Ook meer proberen te spelen op het Europese vaste land. Ik reis graag en ontdek ook graag nieuwe dingen. Als ik in België ben ga ik ook niet graag terug naar de UK. Maar ook in Nederland en Duitsland wil ik graag meer spelen. Ik hoor veel moois over Duitsland, maar heb er nog nooit gespeeld. Spelen in Europa daar moeten we zeker nog veel aan werken en vooruitgang proberen te maken.

Bedankt Chantel, ik wens je een heel mooi optreden toe en veel succes met alles wat je nog doet in je verdere leven. Ik kijk al uit naar je nieuwe album.

Walter Vanheuckelom

meer foto's